The most important thing I discovered a few days after turning 65 is that I can’t waste any more time doing things I don’t want to do.
La Grande Bellezza is een Italiaanse dramafilm uit 2013. De film is geregisseerd door Paolo Sorrentino en staat ook wel bekend als een ode aan La dolce vita, een film uit 1960 van de Italiaanse regisseur Federico Fellini. In de hoofdrol speelt Toni Servillo die al in eerdere films van Paolo Sorrentino een hoofdrol speelde, maar ook de hoofdrol in Gomorra vertolkte.
Mondaine en kunstjournalist Jep Gambardella teert op oude roem. Hij behoort tot de hogere klasse van Rome, viert elke avond feest en gaat pas naar bed als de zon opkomt. Op zijn vijfenzestigste verjaardag overdenk hij zijn leven en beseft ineens hoe leeg zijn bestaan is. Hoewel Jep alles heeft wat hij kan zich kan mensen, toch is hij niet gelukkig. Hij heeft een vertroebelde kijk op het leven en wordt geconfronteerd met de vergankelijkheid ervan. Jep neemt de kijker mee op reis in de maatschappij, waarbij we zien hoe iedereen inhoud aan het leven probeert te geven, terwijl juist door onbenullige, nutteloze ervaringen en materialen. de kunst hiervan over het hoofd wordt gezien.
La Grande Bellezza heb ik inmiddels ontelbaar keer gezien, maar ik blijf het een prachtige film vinden. Het is niet omdat ik heimwee heb naar, of mezelf verbonden voel met Italië, maar puur om de schoonheid van de film zelf. La Grande Bellezza komt dicht bij perfectie. De acteurs, muziek, dialogen en shots zijn zo goed op elkaar afgestemd. Het is een film vol prachtige mensen, schitterende kleuren, romantische taal, ritmische muziek, heerlijk eten en vooral veel kunst. Dit maakt het een genot om naar te kijken, maar is eigenlijk een feest voor alle zintuigen. De film nodigt je uit om te filosoferen en confronteert je met je eigen kijk op het leven.
Want ongeacht tot welke doelgroep je behoort, proberen we allemaal ons leven zo in te richten dat we er betekenis uit kunnen halen. Je kunt proberen te ontspannen uit de werkelijkheid door jezelf groot voor te doen, of zelfs als iemand anders, maar uiteindelijk draait het erom dat je bent wie je bent. De verhaallijn is vreemd en bestaat uit aan elkaar gemonteerde scenes. Toch is het geheel kloppend en geeft het een van de belangrijkste lessen in het leven mee: echte schoonheid zit in de kleine dingen.
