Thanasis maakt kunst van (plastic) afval dat hij verzamelt op het strand

We weten inmiddels allemaal wel dat onze oceanen en stranden zijn vergeven van plastic afval. Het vervuilt ons ecosysteem en komt zelfs in onze voedselketen terecht. In de documentaire ‘A Plastic Ocean‘ wordt je mee op reis genomen in deze plastic soep en is duidelijk te zien wat de verwoestende gevolgen hiervan zijn. Gelukkig geeft deze documentaire ook hoop. Er worden namelijk verschillende oplossingen aangedragen om de impact van plastic afval te verminderen. Alle kleine beetjes helpen! Het afvalprobleem begint namelijk niet in zee, maar bij onze consumptie thuis. Verandering begint dus echt bij onszelf en wij kunnen allemaal ons steentje bijdragen. Dit klinkt cliché, maar een persoon kan een heleboel verschil maken. Het bewijs hiervan is voor mij duidelijk te zien als ik op bezoek ben bij Thanasis, op het eiland Agistri in Griekenland. Niet alleen is hier zichtbaar dat vuilnis materialen zijn die je kunt recyclen of opnieuw gebruiken. Plastic afval kan bijvoorbeeld ook prima fungeren als kunst. In ieder geval is het een feit afval niet meteen rommel die hoeft worden weggegooid om rond te zwerven op aarde. Je kunt er van alles mee. Wat dat precies is? Eigenlijk ligt het er maar net aan je hoe je het bekijkt! 

Plastic afval verzamelen op het strand 

Thanasis probeert afval niet als rommel of troep te zien. Een paar keer per week loopt hij langs de kust en verzamelt hij zoveel mogelijk materialen die andere mensen hebben weggegooid. Soms zijn dit complete voorwerpen, maar ook kleine stukjes plastic en ander materiaal neemt hij mee naar huis. Hier maakt hij er bijzondere creaties van. Meestal zijn dit boten, maar eigenlijk is zijn tuin net een openluchtmuseum. Het is indrukwekkend om te zien wat hij zoals gevonden heeft. Er staat zelfs een complete kinderkamer! En in het midden van zijn tuin staat de ‘toy tree’. Dit is een olijfboom vol met knuffels en ander speelgoed die allemaal zijn gevonden op het kleine eiland. En hoewel de kleurtjes heel vrolijk zijn, is het tegelijkertijd ook een trieste gewaarwording. Als je namelijk even de tijd neemt om deze boom in je op te nemen vraag je jezelf al snel af van wie dit allemaal is geweest, waar het vandaan komt en waarom het zo over de wereld zwerft. Het is best droevig om te bedenken dat zoveel spullen voor veel mensen totaal geen betekenis lijkt te hebben en zomaar wordt weggegooid. Anderzijds is het net zo treurig om te bedenken dat iemand is kwijt is geraakt en daar misschien nog steeds wel naar op zoek is, terwijl het in een boom hangt te vergaan. 

De herinneringen levend houden

Ik vind het moeilijk om te beschrijven. Het zijn alleen maar levenloze dingen, maar het lijken net stemmen uit het verleden. Alsof er geprobeerd wordt om herinneringen aan een vorig leven vast te houden. Al deze spullen zijn ooit van iemand geweest. En al deze materialen hebben waren ooit ergens deel van. En nu zijn ze hier verheven tot kunst. Ik vraag me af wat de geschiedenis van deze voorwerpen en onderdelen is. Het is een vreemde gewaarwording om in de tuin van Thanasis te staan. Het probleem van plastic afval is zo groot dat we het vaak niets eens zien. Maar hier, waar zoveel dingen bij elkaar zijn verzameld, sta ik met mijn mond open van verbazing. Agistri is maar een klein eiland. Hoe is het mogelijk dat Thanasis zoveel afval heeft gevonden? Het is niet zo dat hij dit al zijn hele leven doet. Thanasis heeft namelijk zijn leven lang als boottechnicus over de wereld gereisd en in veel verschillende landen gewoond. Toch heeft hij in een paar jaar tijd ontzettend veel afval gevonden langs de kust van dit kleine eiland. Ik vind het echt bizar om te zien en bedenk me hoe vreemd het eigenlijk is dat we zoveel waarde hechten aan spullen.

De wereld iets meer kleur geven

Toch maakt het ook ontzettende indruk. Ergens geeft het hoop dat dit afval een tweede leven krijgt en niet rond blijft zwerven over de aarde. Het is fijn om te zien dat er ook iets moois uit deze rotzooi, die we met zijn allen hebben aangericht, kan voortkomen. Als we allemaal een stukje bewuster zouden zijn, minder zouden consumeren en meer respect voor de natuur zouden hebben, dan zouden we ook minder afval produceren. Deze bewustwording is er helaas (nog) niet. En ook de invloed van Thanasis lijkt maar klein te zijn. Hij doet dit namelijk zonder enige bekendheid te werven en is ook maar een enkel persoon. Maar als je even stilstaat bij de hoeveelheid afval die hij opruimt draagt hij wel degelijk op grote schaal bij. Stel je eens voor dat we dit allemaal zouden doen? Dan zou de plastic soep aanzienlijk verminderen! Bovendien maakt hij echt mooie kunst van al het plastic afval dat hij verzamelt en laat hij zien dat materialen een tweede leven kunnen hebben. Het is niet nodig om maar te blijven maken en produceren. We kunnen afval ook recylcen en hergebruiken. Bijvoorbeeld om er kunst van te maken en de wereld iets meer kleur te geven.

Van plastic afval tot kunst

Alle kunst die Thanasis maakt, met de losse hand, bevatten niet alleen materiaal zoals rubber, staal en (plastic) afval. Soms plakt hij er zelfs volledig intact speelgoed op. Daarnaast gebruikt hij regelmatig natuurlijke grondstoffen zoals hout en schelpen. Hierdoor komen vooral de boten echt ‘tot leven’. Bij sommige boten kun je er zelfs een heel verhaal uit opmaken.  Details worden tot in precisie afgewerkt en soms werkt Thanasis daardoor wel wekenlang aan een boot of ander voorwerp. Zelden heb ik zo’n creatief en geduldig persoon ontmoet. Het is prachtig om te zien met hoeveel liefde hij te werk gaat. Thanasis doet op zijn manier echt zijn best om de wereld een beetje vrolijker te maken. Dat lukt hem aardig moet ik zeggen. En ik kan me niet voorstellen dat er iemand is die hier zonder glimlach op zijn of haar gezicht weggaat. En dat is niet alleen omdat zijn tuin eruit zien als een speelplaats voor volwassen en het kind in je weer naar boven haalt. Thanasis is een bijzonder lieve man en onder het genot van een koud biertje hebben we echt fijne gesprekken kunnen voeren. Omdat zijn Engels niet heel verstaanbaar is, ging dit wat moeizaam en er kwam het nodige ‘handen en voetenwerk’ aan te pas. Toch was zijn boodschap duidelijk.

Het gekleurde huis en de vrolijke tuin

De wereld is een geheel. Het maakt niet uit waar je bent of waar je naartoe gaat, want het is eigenlijk overal hetzelfde. En wij maken daar met z’n allen deel vanuit. De aarde is ons huis en de grenzen die wij haar gegeven hebben zijn objectief. We zijn samen verantwoordelijk voor het schoonhouden van ons thuis. Wij allemaal! Het maakt niet uit of je aandeel groot of klein is, als het er maar is. Het voorbeeld hiervan is de kunst gemaakt van plastic afval in de tuin van Thanasis. Maar ook zijn huis zelf, dat bovenop de heuvel van Milos, staat, is een bezienswaardigheid an sich. Op Agistri vindt je typische witte huizen met blauwe deuren en blauwe daken en oude huizen gebouwd van steen. Het ‘gekleurde huisje’ staat daarom in schril contrast en is makkelijk te vinden. Loop gewoon de heuvel van omhoog en je komt het vanzelf tegen. Ik kan je niet vertellen hoe het eruit  ziet. Thanasis schildert namelijk regelmatig zijn kozijnen, hek en zelfs de hele oppervlakte van zijn tuin in andere kleuren en patronen. Op het moment dat ik er was zag ik vrolijk geel en blauw met stippen. Maar toen ik aan het einde van de middag wegging pakte hij een kwast en begon hij met het schilderen van het hek in andere kleuren. Welke betekenis je hieruit haalt is persoonlijk. Maar dat het gekleurde huisje, net zoals de kunst gemaakt van plastic afval, een hoop emoties losmaakt is een feit. 

Bezoekersinformatie

Hoewel je haast anders zou verwachten is dit geen echt museum. Als Thanasis aanwezig is dan kun je een kijkje in zijn tuin nemen. Vraag dit wel even voordat je zijn erf oploopt. Er wordt hiervoor geen geld gevraagd, maar wel respect. Helaas zijn geen van zijn spullen te koop. Alles wat hij maakt geeft hij namelijk cadeau (niet per se aan toeristen). Let maar eens op als je ergens binnenloopt op Agistri. Bijna overal kun je een van Thanasis zijn creaties zien staan. Toen ik met mijn gekregen boot door de straatjes liep werd ik meerdere malen aangesproken en naar binnen geroepen door mensen. Ze lieten maar al te graag hun eigen kunstwerk, dat ze van Thanasis hadden gekregen, zien. Dit was echt heel grappig en bijzonder om mee te maken.

Je bereikt het ‘gekleurde huisje’ van Thanasis als je de straat ‘Apollonos’ omhoogt loopt. Het is het huis dat bijna helemaal boven, aan het eind van de weg gelegen is. Je ziet het vanzelf. Terug naar beneden is het leuk om een kopje koffie drinken bij taverna Fotis. Tenminste, als je de echte Griekse sfeer wilt proeven! 

Apollonos, Megalochori 180 10, Griekenland
Telefoonnummer is niet aanwezig.

Klik hier voor een routebeschrijving met Google Maps.