De rubriek ‘de favoriete bestemming van’ laat ons iedere maand kennis maken met een andere bestemming, door de ogen van een blogger. Na een aantal bekende en exotische bestemmingen, zoals Indonesië en Thailand, reizen we dit keer af naar een land verrassend dicht bij huis. “Graag wil ik van deze gelegenheid gebruik maken om een wat minder bekend land onder de aandacht brengen, namelijk Letland.”, vertelt Heleen van Kapelka Travel. Heleen leeft met haar man een nomadisch leven. Overal waar ze verblijft verdiept zij zich in de lokale bezienswaardigheden. Niet alleen de bekende, maar ook de onbekendere plekken en attracties doet zij allemaal aan. In het afgelopen jaar heeft zij verschillende blogs geschreven over bekende steden als Porto en Athene, maar ook over landen als Suriname, Litouwen en Estland. Allemaal landen die maar weinig bezocht worden.
Met nog net geen 2 miljoen inwoners ligt Letland ingeklemd tussen Litouwen en Estland. Samen vormen ze de Baltische Staten. Alle drie de landen zijn al sinds 2004 lid van de Europese Unie en sinds 2014 betaal je in Letland gewoon met de Euro. Het land zelf heeft prachtige uitgestrekte graanvelden, grote donkere dennenbossen, heel veel oude kastelen en landhuizen met als toppunt de art nouveau in haar hoofdstad Riga. “Reden genoeg voor ons om er op vakantie te gaan en dit voor ons totaal onbekende land te ontdekken..” aldus Heleen.
We zijn onze reis door Letland begonnen in Kuldiga. Van hieruit hebben we het Letse platteland verkend. Niet met de auto, maar gewoon met het openbaar vervoer, ofwel de bus. Het dorp zelf, met haar vele 19de eeuwse houten en stenen woningen heeft een nog oude watermolen, een kerk uit de 13de eeuw, een stenen brug uit 1875 en restanten van voormalige forten en kastelen in de aanbieding voor haar bezoekers. Pal naast het dorp ligt de breedste waterval van Europa. Alhoewel, hij mag dan wel de breedste zijn, de hoogste is het zeker niet. Ik schat in dat de val van het water nog geen twee meter was ten tijde van ons bezoek.
Van Kuldiga zijn we met de bus naar Ventspils, een havenstad, gegaan en hebben Sabile bezocht. In Sabile werd op dat moment een wijnfestival gehouden waar veel lokale producenten hun producten aan de man probeerden te brengen. We troffen er behalve vele cider- en wijnproducenten ook lekkere taartjes en lokaal geproduceerde hennep shampoo aan. Na van alles een beetje geproefd te hebben, wandelden we door naar Pedvale Open-Air kunstmuseum. Op dit enorm uitgestrekt gebied heeft elke sculptuur haar eigen plaats. De eigenaar en tevens kunstenaar, Ojārs Feldbergs, vindt de interactie tussen het kunstwerk en haar omgeving superbelangrijk en dat voel je als je er doorheen loopt. Elke sculptuur was uniek, maar ook heel mooi geplaatst. Wij vonden het een geweldige verrassing zo midden op het Letse platteland.
Riga overweldigde ons in eerste instantie. Dat kwam vooral doordat we na ruim een week platteland, niet voorbereid waren op een grote hectische stad met veel toeristen. Na een paar dagen begonnen we aan de stad te wennen en konden we haar kwaliteiten zien en waarderen. De gratis stadstour bracht ons langs de meest prachtige art-nouveaugebouwen en in het nationaal museum voor kunst ontdekten we kunstwerken van lokale kunstenaars. Lees hier meer over de verborgen schoonheid in Riga
Letland is geen land van grote attracties, maar van vele kleine verrassingen.
En als de stad even teveel werd, dan reisden we per trein naar Jurmala. Dit is de kuststrook net buiten Riga met prachtige stranden. Hier is ook een klein openlucht museum waar je vers gerookte vis kunt eten, zoveel als je wilt. Stap je uit op station Dubuti, dan duik je gelijk een kleine kunstgalerie in dat in het stationsgebouw is gevestigd. Iets verderop staat het voormalige woonhuis van de Letse dichteres Aspazija, waar haar levensverhaal wordt verteld op een zeer interactieve en bijzondere wijze.
Onze tour door Letland hebben we afgerond met een bezoek aan het Gauja National Park. Een park vol kastelen en met heel veel outdoor activiteiten. Wij hebben er gebobsleed met aan het stuur een échte bobsleeër. Voor zijn verjaardag heb ik mijn man laten hangen boven een enorme windturbine in het Aerodium net buiten Sigulda. In Sigulda zelf is het grootste outdoor park van de Baltische Staten gevestigd. Met een zipline van ruim een kilometer en verschillende obstakel parcours hoog in de bomen kun je hier jouw tarzan-gevoel helemaal tot uiting brengen. Ik heb als een lieve Jane, vooral vanaf de grond naar deze avonturiers gekeken. Vanwege hoogtevrees, krijg je mij namelijk met geen goud in de touwen. Wel ben ik te porren voor een kanotocht over de Gauja rivier en een wandeling naar kasteel Turaida, vanwaar je hoog in de toren een prachtig uitzicht over het landschap hebt.
De ultieme ‘local’ tip om te doen/zien/eten/proberen: Waar we ook verblijven, we gaan altijd op zoek naar een restaurantje waar alleen de lokale bevolking komt.In Porto en Athene hebben we een aantal superleuke lokale restaurants gevonden, waar we tussen de lokalen zaten te smikkelen van onze lunch. Ook hier in Aljezur, waar we nu verblijven, hebben we inmiddels een vast adresje.
Je grootste ergernis op reis: In sommige opzichten blijf ik heel Nederlands. Dat betekent dat ik wil dat dingen efficiënt en snel gebeuren, vooral in een supermarkt. Als ik dan in de rij bij een kassa sta en zie dat de lokale bewoners een uitgebreid praatje maken of lang zoeken naar hun geld, dan is mijn eerste reactie toch dat van geïrriteerd zijn. Gelukkig herken ik het en besef ik al snel dat er geen reden is om gehaast te zijn.
Waar kun je absoluut niet zonder tijdens je vakantie: In 1995, toen ik voor het eerst ging backpacken, zou ik gezegd hebben dat ik niet zonder een Lonely Planet (LP) kan. In die tijd was er geen internet en geen mobiele telefonie. Je papieren reisgids was alles wat je had aan informatie. Nu, anno 2018, kan ik niet zonder mijn telefoon en laptop. Mijn telefoon is mijn camera, boek en connectie met de buitenwereld. Mijn laptop gebruik ik voor schrijfwerk en het échte uitzoekwerk. En de LP? Vaak zit die toch nog wel in mijn tas, oude gewoontes veranderen niet snel.
Wat staat er op je bucket list? Ik heb geen bucket list. Er zijn zoveel mooie en bijzondere plekken op deze wereld dat ik geen lijst wil maken. Ik laat mij qua bestemmingen leiden door het werk van mijn man, mijn eigen interesse op dat moment en mogelijkheden voor house sits of goedkope vluchten. Zo zijn we dit jaar van Athene via Leipzig, Berlijn en Hamburg naar Aljezur in Portugal gegaan. We hadden plannen om naar Taiwan en Azië te gaan, maar op de een of andere manier houdt Europa ons nog even vast.
Hoeveel stempels staan er in je paspoort? Mijn paspoort is van 2015 en ik heb er nu 15 stempels instaan. Deze zijn van Suriname, Oman, Turkije, Nieuw-Zeeland en Taiwan. Ik hoop volgend jaar zeker weer terug te gaan naar Oman, dat is écht een heel bijzonder en mooi land. Er valt nog veel te ontdekken daar!
